Για το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού μίλησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος που αναφέρθηκε στην παρουσία των οικογενειών Γιαννακόπουλου και Αγγελόπουλου στο μπάσκετ.
Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Sentra FM και στον δημοσιογράφο Νίκο Κατσαρό, έδωσε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος. Αναλυτικά η συνέντευξη του:
Κύριε Πρόεδρε σας τηλεφωνούμε με αφορμή την πρόσφατη βράβευση της ΕΟΕ σε όσους πήραν μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων.
«Κάναμε μια γιορτή για να τιμήσουμε τα παιδιά που πήραν μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων που έγιναν το καλοκαίρι στην Σιγκαπούρη. Κυρίως, όμως, την κάναμε για να θυμίσουμε στον κόσμο ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το κορυφαίο αθλητικό γεγονός και ότι οι επόμενοι αγώνες του Λονδίνου, είναι μόλις 18 μήνες από σήμερα και παράλληλα να τονώσουμε αυτά τα παιδιά που έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους»
Παρά τα προβλήματα του αθλητισμού βλέπουμε ότι στα ολυμπιακά αθλήματα να βγαίνουν καλοί αθλητές. Που οφείλεται αυτό; Υπάρχει φως στο τούνελ;
«Ασφαλώς και υπάρχει φως. Δεν είναι όλα μαύρα, ούτε όλα άσπρα. Η χώρα μας έχει επενδύσει πολλά στον αθλητισμό, έχουν δοθεί πολλά χρήματα και υπάρχει μια κεκτημένη ταχύτητα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Μια προσπάθεια ομοσπονδιών, αθλητών, νέων και ασφαλώς έχουμε επιτυχίες. Και θα συνεχίσουμε να έχουμε επιτυχίες. Αλλά εάν το κράτος δεν δείξει αγάπη και στοργή στον ερασιτεχνικό αθλητισμό τότε πολλοί αθλητές που κοιτάνε και την επαγγελματική αποκατάσταση τους, ή τις σπουδές τους, θα αναγκαστούν να τα παρατήσουν. Δεν είναι μόνο θέμα οικονομικό, ειδικά σε τούτη την εποχή που η χώρα μας βιώνει δύσκολες συνθήκες και είναι παράταιρο κάποιες φορές να μιλάμε για ενίσχυση, όταν η Πολιτεία δεν έχει χρήματα να πληρώσει συντάξεις και μισθούς. Από την άλλη πλευρά πρέπει να βρούμε λύσεις σε διάφορα θέματα που δεν είναι μόνο οικονομικά, αλλά έχουν να κάνουν με βοήθειες και κίνητρα για να μείνουν στους αγωνιστικούς χώρους και να τιμήσουν την πατρίδα».
Σε ποια κίνητρα αναφέρεστε;
«Αναφέρομαι στα κίνητρα που αφαιρέθηκαν και για τα οποία έχουμε κάνει δεκάδες προτάσεις και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να μιλάμε. Για κάποιους λόγους πίστευε η Πολιτεία ότι φταίνε τα κίνητρα για το ντόπινγκ. Δεν φταίνε λοιπόν τα κίνητρα. Το ντόπινγκ το έφεραν πολλοί άλλοι παράγοντες και πιθανόν σε μικρό βαθμό τα κίνητρα, αλλά δεν πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο. Πρέπει να υπάρχουν τα κίνητρα για τους μαθητές, για να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια, ενδεχομένως χωρίς εξετάσεις αλλά με κάποια μόρια. Επίσης για αθλητές που κάνουν μεγάλες επιτυχίες και όχι σε αθλήματα που δεν έχουν σχέση με το Ολυμπιακό πρόγραμμα, καθώς έχει καταστρατηγηθεί το πράγμα στην Ελλάδα. Πρέπει να μπορέσουμε να δίνουμε σε αυτούς τους αθλητές αυτά τα κίνητρα ώστε να μπαίνουν στο Δημόσιο και να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή όταν σταματάνε τον αθλητισμό. Δεν ζητάμε οι αθλητές μας να γίνονται αργόσχολοι δημόσιοι υπάλληλοι. Αλλά ζητάμε όταν αυτοί πηγαίνουν στο εξωτερικό για προετοιμασία ή να δώσουν κάποιο αγώνα, να μην αφαιρείτε η άδεια τους, εάν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, από την μισθοδοσία τους ή να μην μετράει στα συντάξιμα χρόνια. Επί της ουσίας είναι σα να τους λέμε να σταματήσουν τον αθλητισμό».
Παλιότερα είχε ακουστεί ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός θα υπαγόταν στο Υπουργείο Εμπορίου και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός θα πήγαινε στην ΕΟΕ. Αυτό, όμως, δεν έγινε. Ποια είναι η άποψη σας;
«Τι θα έπρεπε να γίνει είναι μεγάλο θέμα. Ελπίζουμε πάντως ότι στο κομμάτι της Ολυμπιακής προετοιμασίας που αμέλησε το κράτος πέρσι θα αλλάξουν τα πράγματα. Εχουμε την πεποίθηση, αφού έχουμε μιλήσει και με τον Γενικό Γραμματέα Παναγιώτη Μπιτσαξή ότι θα κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι και θα συζητήσουμε γιατί θεωρώ ότι πρέπει έστω και τώρα την τελευταία στιγμή, να βοηθήσουμε τα παιδιά που είναι στην Προολυμπιακή ομάδα, να πιάσουν τα όρια και να προκριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Και μετά αφού θα φτάσουν στο Λονδίνο, να προκριθούν στον τελικό και γιατί όχι να διεκδικήσουν ένα μετάλλιο.»
Είχα διαβάσει ότι σκέψη της αθλητικής ηγεσίας είναι να δοθεί βάρος στους αθλητές που έχουν τις πιθανότητες να διακριθούν στους μεγάλους αγώνες. Είστε σύμφωνος με αυτό;
«Εμείς σαν Ολυμπιακή Επιτροπή πρέπει να κοιτάμε όλους όσους έχουν την πιθανότητα να προκριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γιατί δεν μπορεί να πει κανένας ότι κάποιος συγκεκριμένος έχει περισσότερες πιθανότητες. Οσοι έχουν πετύχει σημαντική διάκριση την προηγούμενη χρονιά, ασφαλώς είναι σε πλεονεκτικό σημείο. Αλλά πόσες φορές δεν έχουμε δει σε Ολυμπιακούς Αγώνες εκπλήξεις. Οταν λέμε για κάποιον ότι αυτός θα πάρει μετάλλιο και δεν πετυχαίνει, ενώ ξεπετάγεται κάποιος άλλος και κάνει την έκπληξη. Τώρα για παράδειγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σιγκαπούρης, ο Χρυσανθόπουλος στο επί κοντώ δεν ήταν μέσα στα φαβορί, αλλά τελικά έκανε τρεις φορές ατομικό ρεκόρ και πήρε μετάλλιο. Εάν είχαμε πάει με κριτήριο ποιοι είχαν ελπίδες, δεν θα τον είχαμε συμπεριλάβει στην αποστολή, άρα δεν θα κατακτούσαμε ποτέ το μετάλλιο. Αυτή άλλωστε είναι η μαγεία των αγώνων, όταν έρχεται κάποιος από το πουθενά και κερδίζει μετάλλιο ή κάποιος άλλος που είναι φαβορί, το χάνει.»
Πιστεύετε ότι είμαστε πίσω στο θέμα της Ολυμπιακής προετοιμασίας ή υπάρχει καιρός να γίνει δουλειά;
«Κάθε Ομοσπονδία δεν μένει με σταυρωμένα χέρια και κάνει αγώνες για να βοηθήσει τα παιδιά της. Σε πολλά αθλήματα έχουν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες πρόκρισης, όπως για παράδειγμα στην γυμναστική όπου έγιναν αγώνες με στόχο το Λονδίνο και μέσα στο 2010. Ετσι η κάθε Ομοσπονδία ήδη κάνει την δουλειά της. Βέβαια το οικονομικό είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για τις προσπάθειες όλων. Εάν πρέπει να στείλεις έναν αθλητή σε 10 αγώνες, γιατί όλοι μετράνε, ορισμένες Ομοσπονδίες αναγκάζονται να τους στείλουν μόνο στους μισούς.»
Προέρχεστε από το πόλο και θα ήθελα να μιλήσουμε για το άθλημα. Πως αντιμετωπίζετε την κρίση στο άθλημα;
«Το πρόβλημα του σωματειακού αθλητισμού είναι πολύ μεγάλο και δεν είναι μόνο στο πόλο αλλά στο μπάσκετ και στο βόλει, καθώς τα σωματεία ανοίχτηκαν πάρα πολύ σε σχέση με τις δυνάμεις τους, τα έσοδα ειδικά από την τηλεόραση λιγόστεψαν πάρα πολύ και όταν οι παράγοντες που βάζουν χρήματα από την τσέπη τους αρχίσαν να κουράζονται, τότε δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα. Αυτό συνέβη στο πόλο του Ολυμπιακού, όπου το μπάτζετ ήταν πολύ μεγάλο για να το καλύψει ο Ερασιτέχνης. Το ίδιο έγινε και σε πολλές ομάδες της Α1 και Α2 στο μπάσκετ, όπου όταν αποχώρησαν οι χορηγοί διαλύθηκαν και οι μόνοι που παραμένουν είναι το μπάσκετ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, επειδή υπάρχουν ακριβώς δύο οικογένειες, οι Αγγελόπουλοι και οι Γιαννακόπουλοι, οι οποίες βάζουν χρήματα. Εάν φύγουν αυτοί, τότε τι θα γίνει στις δύο ομάδες;»
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ
«Και εγώ ευχαριστώ και θέλω να ελπίζω ότι όλα τα Μέσα που ασχολούνται με τον αθλητισμό, θα αφιερώσουν λιγο χρόνο για να βοηθήσουν και τα αθλήματα μικρότερης εμβέλειας γιατί και σε αυτά γίνεται πολύ δουλειά».
Από το: www.gazzetta.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.