Από greekrowers.blogspot.com

«Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία μας»
Του ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΕΤΣΗ
«Σ' αυτό το άθλημα έρχονται στιγμές που κοντράρεις τον εαυτό σου και αισθάνεσαι ότι δεν έχεις δίοδο να ξεφύγεις. Οταν όμως κερδίζεις ένα μετάλλιο, ξεχνάς τον κόπο...»

Η Αλεξάνδρα (δεξιά) πανηγυρίζει με την Χριστίνα Γιαζιτζίδου τη νίκη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πορτογαλίας.
Σε μια εποχή που η κυβέρνηση έχει κάνει μόδα αθλήματα... παραπεταμένα και μη, δημοφιλή στα μάτια του μέσου φίλαθλου, όπως η ποδηλασία και η κωπηλασία, ένα κορίτσι της ακριτικής Ελλάδας, χωρίς υποστήριξη από μεγάλους χορηγούς και χωρίς τον... ΟΠΑΠ, σηκώνει ψηλά, τραβώντας κουπί, την ελληνική σημαία στα πέρατα του κόσμου.
Η Αλεξάνδρα Τσιάβου, κορυφαία ελληνίδα αθλήτρια δεύτερη συνεχή χρονιά, έμαθε από μικρή στα δύσκολα. Παράδειγμα γι' αυτήν ήταν οι παππούδες της, άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, που δούλευαν ώρες ατέλειωτες στα χωράφια, πρωταθλητές της ζωής. Αντί λοιπόν να ασχολείται με το «life style», όπως όλα τα κορίτσια στην ηλικία της, επέλεξε από νωρίς το κουπί, ως τρόπο ζωής.
«Η μαγεία της φύσης, το νερό, η εναλλαγή των χρωμάτων και των εικόνων, η διαφορετικότητα του αθλήματος, είναι χαρακτηριστικά μοναδικά, που προσφέρει η κωπηλασία. Αν δεν σ' αρέσει το νερό, όντως τότε έχεις πρόβλημα», τονίζει στην «Κ.Ε.» η Αλεξάνδρα, που στα 25 της έχει καταφέρει να γεμίσει την τροπαιοθήκη της με μετάλλια από παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Ε Πέρα από την καλή πλευρά, πάντα υπάρχει και η κακή. Και στην περίπτωσή μας, η λαϊκή ρήση «τραβάει κουπί» υποδηλώνει συνήθως τον ανώνυμο εργαζόμενο, που προσπαθεί μεν, αλλά τα φέρνει δύσκολα.
Α Συμφωνώ απόλυτα. Ετσι είναι. Στην κωπηλασία έρχονται στιγμές που κοντράρεις τον εαυτό σου. Αισθάνεσαι ότι δεν έχεις δίοδο να ξεφύγεις. Τι κάνω εδώ αναρωτιέσαι. Η προπόνηση είναι αρκετά σκληρή, μονότονη, κουραστική. Δεν είναι εύκολο να είσαι ώρες μέσα σε μια βάρκα, είτε με κρύο, είτε με ζέστη. Οι λίγες ευχάριστες στιγμές, όμως, σε αποζημιώνουν. Οταν κερδίζεις ένα μετάλλιο, ξεχνάς όλα τα δυσάρεστα, όση κούραση και δυσκολίες κι αν πέρασες. Και λες τότε, αξίζει τον κόπο.
Η Αλεξάνδρα γεννήθηκε στην Ηγουμενίτσα, όπου εξακολουθεί και μένει με τους γονείς της. Ξεκίνησε τον αθλητισμό στη θάλασσα, ως μέλος του τοπικού Ναυτικού Ομίλου, στον οποίο παραμένει μέχρι τώρα. Οι διακρίσεις δεν της φούσκωσαν τα μυαλά για να επιδιώξει κάποια μετεγγραφή σε σύλλογο του κέντρου. Στην πρόσφατη γιορτή των κορυφαίων της χρονιάς, δημιούργησε αίσθηση η δήλωσή της: «Η κωπηλασία έχει παύσει πλέον να είναι μικρό άθλημα, έχει γίνει μεγάλο».
Ε Τι εννοούσες; Υπάρχει κάποιο παράπονο από τη γενικότερη αντιμετώπιση της κωπηλασίας, τόσο από τον τύπο, όσο και από την πολιτεία, ή τον κόσμο;
Α Θεωρώ ότι με τις επιτυχίες, τα μετάλλια που έχει κατακτήσει η κωπηλασία, μπορεί επάξια να φέρει τον τίτλο του μεγάλου.
Ε Θα μπορούσε, πιστεύεις, να γίνει περισσότερο αποδεκτό, πιο αγαπητό στον μέσο φίλαθλο;
Α Το πρόβλημα είναι πως ο απλός θεατής δυσκολεύεται να το παρακολουθήσει. Η τηλεόραση θα μπορούσε πάντως να βοηθήσει, αν προσπαθήσει να κάνει καλύτερη δουλειά στις μεταδόσεις. Στη Νέα Ζηλανδία, για παράδειγμα, στο πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη λίμνη Καραπίρο, η τηλεοπτική παραγωγή παρέδωσε μαθήματα κάλυψης. Η εικόνα δεν κούραζε, αλλά αναδείκνυε τα δυνατά σημεία του σπορ. Οπωσδήποτε για να παρακολουθήσεις κωπηλασία πρέπει να είσαι φυσιολάτρης, να σ' αρέσει το υγρό στοιχείο, να έχεις υπομονή κι ενδιαφέρον.
Ε Το ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο στο Σχινιά έπαιξε ρόλο στην παρατεταμένη... άνοιξη, που βιώνουν τα ελληνικά κουπιά;
Α Μας βοήθησε πάρα πολύ. Είναι μια καταπληκτική εγκατάσταση, που αναβάθμισε το άθλημα και τον τρόπο προετοιμασίας των αθλητών. Οι θερμοκρασίες τον χειμώνα δεν είναι απαγορευτικές, όπως στα Ιωάννινα, όπου δεν μπορούμε να κάνουμε προπόνηση όταν παγώνει η λίμνη και το θερμόμετρο πέφτει κάτω από το μηδέν. Ανοιξε τελευταία και για το κοινό, έτσι ο καθένας μπορεί τα Σαββατοκύριακα να έρθει και να κάνει τη βόλτα του μέσα σ' ένα πανέμορφο τοπίο, ένα ωραίο περιβάλλον, να τρέξει αν θέλει μαζί μας, δίπλα μας. Οι τελευταίες σπουδαίες επιτυχίες διεθνώς αποτελούν το μεγάλο στοίχημα, το οποίο η κωπηλασία μπορεί και πρέπει να κερδίσει. Να πλατύνει τη βάση της, να ανοίξει τις πόρτες της στο ευρύ φίλαθλο κοινό, να φέρει τον πολύ κόσμο κοντά της. Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία της. Χρειάζεται φυσικά και προσπάθεια, καλύτερη οργάνωση, περισσότερο κέφι, όρεξη, διοργάνωση events στον Σχινιά.
Το 2011 η Αλεξάνδρα θα επιδιώξει να εξασφαλίσει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Μολονότι απλήρωτη, μια και τα λεφτά τελείωσαν, ακόμη και για αθλητές υψηλού επιπέδου, που συγκεντρώνουν προϋποθέσεις για διάκριση, θα συνεχίσει να τραβάει κουπί, όχι από χόμπι, ούτε από ανάγκη, όπως οι περισσότεροι Ελληνες, αλλά από χρέος. Κι ας είναι επίπονο. Αλλωστε, όπως αναλογίζεται, «όλα τα πράγματα, με τα οποία ασχολείται ο άνθρωπος, δεν είναι κουραστικά;».
Από www.enet.gr
Αναρτήθηκε από K.M. στις 7:39 μ.μ.